Het wonder van Schoonderbuken

De voorbije maanden waren heel succesvol voor de Forza met heel wat deelnemers en prachtige ritjes, met ik noem maar Trednuz, Dekkerstrasse, Diest en Nispen als mooie nieuwe uitschieters.
De sfeer is optimaal en de weergoden zitten meer dan mee voor de Forzianen.
Enige opmerking is wel dat na het vrije parcours op iedereen dient gewacht te worden alvorens we binnen rijden. Zeggen van 'er is iemand bij en ze rijden wel binnen' is niet voldoende. Wachten is de boodschap. Mogen we dan ook anderzijds vragen dat ook niemand te vroeg afslaagt zodat we niet onnodig staan te wachten.
De toppers van vorig jaar krijgen deze week heel wat lekkers voorgeschoteld in het zonnige Albir en de thuisblijvers mogen onder leiding van Ludo GPS Stouffs een paar prachtige ritjes rijden.
Op 9 juli staat er de Ballerini Classic op het programma. We rijden eerst via Blauberg naar Scherpenheuvel om dan via Schoonderbuken en de Houwaart langs de Solweg naar het villapark te rijden. Via prachtige wijngaarden rijden we dan terug om via de omgekeerde Vinkenberg langs Scherpenheuvel terug te rijden. 160 Kilometers en meer dan 800 Hoogtemeters , het belooft een uitdagend ritje te worden al zullen we het tempo zoals steeds onder controle houden.
We rijden die dag dan tweemaal doorheen het schilderachtige Schoonderbuken waar zich enkele jaren geleden een wonderbaarlijke openbaring voltrok.
Velen zulllen het niet meer weten maar toen de Bomber zichzelf eerst bij de Spildoren en later de Forza aandiende was hij niet de man die vandaag voor u staat. Allereerst was hij zo een 15 Kilo zwaarder, zijn haar konden we op zijn minst onverzorgd noemen en zijn baard zou menig fanatieke moslims jaloers hebben gemaakt. Bovendien brabbelde hij een quasi onverstaanbaar taaltje dat we eigenlijk nergens konden thuisbrengen. Ook zijn prestaties op de fiets waren platte kaas en meermaals veinsde hij een platte band of diarree om maar even te kunnen rusten. Op een bepaalde dag echter ging ik mijn favoriet ritje rijden ; Blauberg- Blauberg, op mijn maat ( toen nog) gesneden met vele korte hellingen die je op de volle kracht kon oprijden. Die dag vond ik niemand om mee te gaan en u hoort me al komen behalve die rare man met dat waanzinnig dialectje. Tja dacht ik een rustige training moet ook kunnen. In de wagen naar Blauberg was hij aan het opscheppen ( ale wat ik er van kon verstaan) over zijn relaties met tal van bekende Vlamingen en zelfs mooie dames zoals Goedele Liekens, Ann Lemmens en zowaar Nathalia. Zijn nieuwe bijnaam was dan ook al in mijn brein ontsproten ; de opschepper.
In het ritje vertrekkende vanuit Blauberg bleek onze Bomber toch sterker dan verwacht. Om dan in het terugrijden aan dat vreselijke vals plat van Schoonderbuken te beginnen. En daar gebeurde het wonder. Onze bebaarde vriend zette zich aan kop, de beenharen in de wind en reed het valse plat van Schoonderbuken als een niets ontziende Turbo naar boven . Zelden gezien en ik moet eerlijk zeggen toen we bovenkwamen was mijn pols plat in het wiel rond de 200. Op de top kon ik ternauwernood nog roepen ; rustig ; rustig of hij was nog aan het vliegen.
Vanaf die dag werd die rare man onze Bomber. Hij viel vele kilo's af , ging naar de kapper ( in Benidorm) en groeide uit tot één van de sterkste Forzas aller tijden.
Het strafste was nog dat de bekende vlamingen één voor één nadien bevestigden dat hij wel degelijk een belangrijke rol speelt in ons televisielandschap.
Zo zie je maar wonderen in Schoonderbuken bestaan dus echt.